درمان آرتریت روماتوئید آرنج(روماتیسم ناشی از آرتروز) با/بدون جراحی

آرتریت روماتوئید (آرتروز) یک اختلال خودایمنی است که غشاهای سینوویال و غضروف‌های اطراف مفاصل را تحت‌ تاثیر قرار می‌دهد. اگرچه این بیماری بیشتر مفاصل کوچک را درگیر می‌کند اما برخی مفاصل بزرگ را هم تحت تاثیر قرار داده و درد زیادی ایجاد می‌کند. روماتیسم مفصلی آرنج بیماری نسبتا رایجی است که با ایجاد درد زیاد در مفصل آرنج باعث بروز اختلال در فعالیت‌های روزمره فرد می‌شود ومعمولا هر دو آرنج را درگیر می‌کند.

علل بروز روماتیسم مفصلی آرنج

افرادی که استعداد بیشتری برای ابتلا به بیماری دارند یا حامل ژن‌های خاصی هستند وقتی در معرض آغازگرهایی مانند عفونت، جراحت یا سایر عوامل محیطی قرار می‌گیرند پروسه خودایمنی بیماری آرتریت روماتوئید در این افراد به راه  می‌افتد. در چنین مواردی به واسطه وجود این آغازگرها بدن وارد یک حالت دفاعی می‌شود و یک فرآیند التهابی آغاز می‌شود.

در حالیکه هدف التهاب محافظت از بدن است در افراد مستعد وضعیت‌های خودایمن مانند روماتوئید آرتریت ، التهاب به سلول‌های سالم و مفاصل بدن نیز حمله می‌کند. در این میان مفاصل خاصی درگیر می‌شوند که مفصل آرنج یکی از آنهاست. روماتیسم مفصلی آرنج معمولا نتیجه چنین پروسه التهابی است و ممکن است سایر مفاصل را هم درگیر کند. که نتیجه آن درد ، تورم و گاهی اوقات قرمزی مفصل آرنج است.

فاکتورهای خطر روماتیسم مفصلی آرنج

در حالیکه دلیل اصلی آرتریت روماتوئید مشخص نیست عوامل خاصی به عنوان فاکتور خطر شناسایی شده‌اند. این عوامل شامل:

• افراد حامل انواع خاصی از ژن‌ها: واریانت‌های خاصی از آنتی‌ژن لوکوسیت انسانی (HLA) ممکن است نسبت به افراد حامل سایر واریانت‌ها بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید باشند.
• زنان: تصور می‌شود زنان بیشتر مستعد روماتیسم مفصلی آرنج باشند. جنسیت نقش مهمی را بازی می‌کند و زن بودن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را تا سه برابر افزایش می‌دهد.
• معمولا افراد میانسال، کسانی که با دست‌های خود کار سنگین یا تکراری انجام می‌دهند و استعداد ابتلا به روماتیسم مفصلی آرنج را دارند در خطر افزایش یافته آسیب به مفاصل هستند.
• مطالعات ویژه‌ای همراهی بین سطح پایین ویتامین D با آرتریت روماتوئید را نشان داده‎‌اند: ویتامین D ممکن است با فعالیت بیماری در روماتیسم مفصلی آرنج ، سطوح پروتئین‌های التهابی و از دست رفتن استخوان در مبتلایان به آرتریت روماتوئید مرتبط باشد.
• افرادی که بیشتر در معرض شرایط التهابی قرار دارند: افراد مستعدی که در معرض فرآیند التهابی قرار دارند یا دچار تب ویروسی شده‌اند.
• استرس می‌تواند یک عامل مرتبط باشد که روماتیسم مفصلی آرنج را تحت تاثیر قرار می‌دهد: التهاب در روماتیسم مفصلی آرنج می‌تواند به واسطه عوامل آغازگر زیادی که آزادسازی پروتئین‌های خاصی را تحت تاثیر قرار می‌دهند اتفاق بیافتد و استرس یکی از این فاکتورهاست که منجر به آزادسازی این پروتئین‌های التهابی می‌شود.

علائم روماتوئید آرتریت آرنج

برخی علائم معمول که افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی آرنج تجربه می‌کنند شامل:

 درد

درد آرنج  رایج‌ترین علامت بیماری و همچنین رایج‌ترین علت شکایت بیماران است. روماتیسم مفصلی آرنج یک وضعیت مزمن در نظر گرفته می‌شود. در مراحل اولیه بیماری، درد آرنج می‌تواند خفیف تا متوسط و به صورت دوره‌ای کوتاه باشد و به تدریج در دست‌ها و آرنج افزایش می‌یابد. با پیشرفت بیماری و مزمن شدن آن درد تشدید شده و دائمی می‌شود.

انقباض عضلانی

در روماتیسم مفصلی آرنج عضلات اطراف مفصل آرنج اغلب دردناک و منقبض هستند. انقباض عضلانی حرکت مفصل را دشوارتر کرده و ماهیچه‌های منقبض انجام فعالیت‌هایی که با دست انجام می‌شوند را مشکل می‌سازند. ضعف دردست‌ها می‌تواند نتیجه انقباض ماهیچه‌های آرنج و دست‌ها باشد که باعث ایجاد درد و سختی در نگه داشتن اشیا، کار کردن با آنها و همچنین کارکردن با وزنه می‌شود.

سفتی

سفتی مفصل علامت رایج در روماتیسم مفصلی آرنج است که در صبح بیشتر اتفاق می‌افتد و ممکن است برخلاف سایر اشکال آرتروز که در آنها درد سریعتر فروکش می‌کند بیش از دو ساعت طول بکشد. سفتی مفصل آرنج حرکت، خمیده‌شدن و بازشدن آنرا سخت و دردناک می‌کند. دامنه حرکتی محدود به دلیل درد باعث سفتی بیشتر مفصل می‌شود.

فشار روی عصب

در موارد بسیاری از روماتیسم مفصلی آرنج، عصب دست تحت فشار قرار بگیرد که نتیجه آن بروز علائم بیشتر است. در روماتیسم مفصلی آرنج ، عصبی که از بازوها عبورمی‌کند هم می‌تواند درگیر شود که این منجر به  احساس کرختی و مورمور شدن دست می‌شود. عملکرد دست‌ها هم ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد که نتیجه آن احساس ضعف یا فقدان هماهنگی است.

وضعیت‌های التهابی

آرتریت روماتوئید به عنوان یک بیماری سیستمیک مزمن سایر مفاصل و اندام‌های بدن را نیز درگیر می‌کند و می‌تواند منجر به التهاب در بخش سفید چشم ها( که نتیجه آن بروز مشکلات بینایی است) ، در ریه‌ها (که نتیجه آن سرفه خشک و کم اوردن نفس است) ، بزرگ شدن طحال یا گاهی اوقات خشکی چشم، دهان یا سایر غشاهای مخاطی شود.

سایر علائم روماتیسم مفصلی آرنج

سایر علائم مرتبط با روماتیسم مفصلی آرنج شامل تب ملایم عود کننده، احساس داغی در بدن یا احساس سرما ، کاهش اشتها، خستگی یا فقدان انرژی، احساس بیقراری و ناخوشی است.احساس خستگی، عدم توانایی حرکت به ویژه در مفصل درگیر و ضعف عمومی نیز ممکن است مشاهده شود.

تشخیص روماتیسم مفصلی آرنج

آرتریت روماتوئید با کمک گرفتن سابقه بیماری ، بررسی بالینی و بررسی‌های خاص تشخیص داده می‌شود.

درمان آرتروز آرنج

درمان آرتروز آرنج در درجه اول شامل درمان غیرجراحی و کنترل بیماری همراه با توانبخشی است.

کنترل بیماری

داروهایی که درد و تورم آرنج را کاهش می‌دهند به منظور کنترل روماتیسم مفصلی آرنج مورد استفاده قرار می‌گیرند. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی به کنترل التهاب مفصل کمک کرده، درد و تورم را کاهش می‌دهند و به این ترتیب حرکات مفصل را بهتر می‌کنند. برای کاهش انقباض عضلانی و درد شل کننده‌های عضلانی تجویز می‌شوند. داروهای استروئیدی خوراکی در دردهای مزمن آرنج در روماتیسم مفصلی آرنج مورد استفاده قرار می‌گیرند. مکمل‎‌های غذایی مانند ویتامین D، کلسیم، ویتامین B12 ممکن است در صورت لزوم تجویز شوند.

محدودیت حرکت

به مبتلایان به روماتیسم مفصلی آرنج توصیه می‌شود که از فعالیت‌هایی که باعث درد آرنج می‌شوند خودداری کنند.  تا مدتی بلند کردن وزنه‌های سنگین، ورزش‌ها یا فعالیت‌های مکرر دست را محدود کنند. از ورزش‌ها به ویژه ورزش ‍‌های راکتی و مواردی که نیازمند استفاده شدید از دست وخم کردن آرنج هستند یا ورزش‌های تماسی باید اجتناب شود. استراحت کافی بین دوره‌های فعالیت اهمیت دارد.

اصلاح فعالیت

ممکن است به بیماران توصیه شود تا فعالیت‌های خاصی که شامل استفاده از آرنج و دست‌ها می‌شود را تعدیل کنند تا اطمینان حاصل شود که فشار کمتری روی مفصل آرنج اعمال می‌شود. استفاده از آرنج بندها و میز، صندلی اصلاح شده با توجه به نیاز فرد می‌تواند در کاهش درد آرنج در بیماران مبتلا به آرتروز آرنج کمک کننده باشد.

فیزیوتراپی

• در درمان روماتیسم مفصلی آرنج فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و افزایش دامنه حرکتی کمک ‌کند. هدف فیزیوتراپی تقویت عضلات برای حفظ ثبات و عملکرد موثر آرنج و جلوگیری از آسیب و جراحت بیشتر به مفصل است.
• کمپرس آب سرد یا کیسه یخ در موارد التهاب حاد ، ورم و درد آرنج روی مفصل آرنج قرار داده می‌شود. کمپرس گرم در محل‌هایی که ماهیچه منقبض شده استفاده می‌شود. می‌توان به صورت متناوب از کمپرس سرد و گرم استفاده کرد.
• بریس‌ها به پشتیبانی از مفصل آرنج کمک می‌کنند و در صورت لزوم برای تسهیل فعالیت روزمره باندهای فشرده‌سازی و ساپورت‌های مفصل آرنج پوشیده می‌شوند.
• ماساژ بافت عمیق به شل شدن مفاصل و ماهیچه‌ها کمک می‌کند. پزشک ممکن است از ماساژ درمانی با آب گرم و سرد استفاده کند. همیشه به خاطر داشته باشید که هرگز نباید درمان را مستقیما در محل یا نزدیک محدوده آرتروز اعمال کرد زیرا می‌تواند منجر به افزایش درد شود.
• استفاده از درمان (TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation یا تحريك الكتريكي عصبي- عضلاني از راه پوست شاید سخت و شدید به نظر برسد اما در واقع دردناک نیست. الکترودهای متصل به پوست یک جریان الکتریکی ضعیف را به نقاط کلیدی در مسیر عصب می‌فرستند. TENS معمولا آزادسازی اندورفین‌ها به عنوان مسکن‌های طبیعی بدن را به راه می‌اندازد.
• درمان فراصوت از امواج صوتی برای ایجاد یک گرمای ملایم برای افزایش شدت جریان خون به بافت‌های عمیق‌تر استفاده می‌کند. امواج فراصوت به کاهش تورم، سفتی و درد کمک می‌کنند. این درمان منفعل دامنه حرکتی را که به دلیل درد ناشی از آرتروز محدود شده بهبود می‌بخشد.
• دامنه‌ تمرینات حرکتی که امکان خم کردن و بازکردن مفصل آرنج را با حداکثر ظرفیت بدون ایجاد درد فراهم می‌کنند بهتر است به عنوان تمرینات حرکتی ساده انجام شوند. تمرین با وزنه سبک می‌تواند در ایجاد ماهیچه‌های قوی‌تری که از مفصل آرنج بهتر پشتیبانی کند کمک کند.

درمان مداخله‌ای

درمان مداخله‌ای روماتیسم مفصلی آرنج شامل:

• تزریق کورتیکواستروئیدها در مفصل آرنج که التهاب را در مفصل و بافت کاهش می‌دهد.
• بلاک عصبی در مواردی از آرتریت روماتوئید که به درمان پزشکی پاسخ نمی‌دهند مفید است. گاهی اوقات این روش می‌تواند به عنوان یک رویه تشخیصی و یک ادجوانت (کمکی)در فیزیوتراپی عملکرد مفصل را بهبود بخشد.

درمان با سلول‌های بنیادی

افرادی که از روماتیسم مفصلی آرنج رنج می‌برند می‌توانند از درمان با سلول‌های بنیادی بهره ببرند. سلول‌های بنیادی سلول‌های اجدادی هستند که می‌توانند به انواع مختلف سلول‌های بدن مانند استخوان، خون، غضروف، تاندون، رباط و غیره تمایز یابند. این سلول‌ها مسئول ترمیم آسیب‌های بافتی با تولید سلول‌های سالم جدید هستند. اگرچه بدن با بالا رفتن سن توانایی خود را برای ارسال سلول‌های بنیادی کافی به محل آسیب از دست ‌می‌دهد. بر این اساس برای افزایش بهبود طبیعی در این روش درمانی غلظت بالایی از سلول‌های بنیادی به نواحی درگیر تحویل داده می‌شود.

درمان با عمل جراحی

استفاده از عمل جراحی در روماتیسم مفصلی آرنج شامل:

جراحی آتروسکوپی برای درمان روماتیسم مفصلی آرنج به عنوان یک روند تشخیصی و درمانی انجام می‌شود. یک دوربین بسیار کوچک با ابزارهای جراحی داخل مفصل زانو جاگذاری می‌شوند و به این ترتیب دیدن ساختارهای مفصلی و انجام هر نوع درمانی طی این عمل امکانپذیر می‌شود.

جراحی جایگزینی مفصل آرنج ممکن است در برخی موارد انجام شود. در این روند آرنج با یک مفصل مصنوعی با عملکردی  مشابه با مفصل لولای آرنج جایگزین می‌شود. بعد از جراحی برای توانبخشی از فیزیوتراپی استفاده می‌شود.

کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.