درد دنبالچه(کوکسیدینی)با بلوک عصبی و درمان دستی مفصل ساکروایلیاک

درد کوکسیدینی که درد دنبالچه نیز نامیده می‌شود، درد منطقه استخوانی بین ناحیه سرینی در بالای استخوان لگن می‌باشد. درد کوکسیدینی به درد و التهاب نوک استخوان دنبالچه در وسط باسن مرتبط است. معمولا این درد زمانی که فرد روی سطوح سخت می‌نشیند به وجود می‌آید. درد به طور مداوم و از زمانی به زمان دیگر تغییر می‌کند و زمانی که فرد از حالت نشسته برمی‌خیزد شدیدتر می‌شود.

درمان آن بستگی به سنگینی، طول و علت درد دارد. درمان عمومی درد کوکسیدینی یا درد استخوان دنبالچه، درمانی مدیریتی و محافظه‌کارانه است که می‌تواند شامل ماساژ، مسدود کردن رشته‎های عصبی یا تزریق باشد. برای بیماران دارای درد غیرقابل کنترل، کوکسیژکتومی آخرین راه حل برای درمان درد دنبالچه است.

چرا زنان بیشتر از مردان به کوکسیدینی یا درد استخوان دنبالچه مبتلا می شوند؟


کوکسیدینی یا درد استخوان دنبالچه در کمتر از یک درصد موارد، علت کمردرد است. در زنان تقریباً ۵ برابر بیشتر از مردان مشاهده می‌شود. ممکن است به این دلیل باشد که استخوان دنبالچۀ زنان بسیار برجسته‌تر از مردان است. اگرچه ممکن است هر فرد بالغی در هر سنی درد استخوان دنبالچه را تجربه کند، اما حداقل سن برای شروع این مشکل حدود ۴۰ سالگی است.

به طور معمول در میان زنان درد یا آسیب استخوان دنبالچه به دلایل زیر به وجود می‌آید:

  • از آنجا که استخوان دنبالچه در زنان به صورت پیچ خورده است احتمال بیشتری وجود دارد که ایجاد آسیب کند.
  • همانطور که در آناتومی زنان آمده است، لگن آن‌ها گسترده‌تر از لگن مردان است بنابراین زنان در موقعیت نشسته، نسبت به مردان فشار بیشتری روی استخوان دنبالچه وارد می‌کنند و این فشار منجر به درد استخوان دنبالچه یا کوکسیدینی می‌شود.
  • زایمان می‌تواند دلیل دیگری برای ایجاد درد در استخوان دنبالچه در میان زنان باشد.

علت کوکسیدینی یا درد استخوان دنبالچه


هنوز مشخص نیست که کدام بخش از آناتومی دلیل ایجاد آسیب استخوان دنبالچه است. در اغلب موارد علت صریح درد ناشناخته است و صرفا علائم درد در این ناحیه به درد استخوان دنبالچه شهرت یافته‌اند. در چنین مواردی تنها باید علائم هشداردهنده را مدیریت کرد. معمولاً با معاینه و تشخیص می تواند علت اصلی این درد را پیدا کرد.

چاقی

چاقی عامل مهمی برای ایجاد درد استخوان دنبالچه است. BMI (شاخص توده بدنی) (بیش از ۲۹.۴ در مردان، و یا ۲۷.۴ در زنان) یک عامل تهدیدکننده برای افزایش درد استخوان دنبالچه پس از زایمان یا در شرایط معمول می‌باشد.

هنگامی که افراد دارای bmi بالا می‌نشینند، استخوان دنبالچه آنها به دلیل چرخش حاد لگن به سمت عقب می‌چرخد؛ درنتیجه در هنگام نشستن فشار داخل لگن را افزایش می‌دهد و منجر به جابه‌جایی جزئی استخوان دنبالچه می‌شود. افراد مبتلا به کوکسیدینی معمولاً می‌توانند درد استخوان دنبالچه را تجربه کنند. در این موارد منشاء درد ممکن است به دلایل ثانویه مانند تومور، آرتروز پس از قاعدگی، عفونت یا آماس کیسه‌های مفصلی باشد.

آسیب

رباط‌های استخوان دنبالچه می‌توانند باعث ایجاد التهاب شوند یا خود استخوان دنبالچه می‌تواند آسیب ببیند یا منجر به پیوستگی استخوان دنبالچه به استخوان خاجی، ازطریق ضربه مستقیم به استخوان دنبالچه گردد.  احتمالا این شایع‌ترین علت درد استخوان دنبالچه است.

زایمان

در هنگام زایمان سر نوزاد درون استخوان لگن قرار می‌گیرد و فشار اضافی بسیاری به استخوان دنبالچه وارد می‌شود. در نتیجه ممکن است ساختارهای استخوان دنبالچه مثل رباط‌ها، استخوان‌ها و دیسک آسیب ببینند. اگرچه شکستگی استخوان دنبالچه براثر این فشار به ندرت دیده می‌شود، اما بازهم احتمال این شکستگی وجود دارد.

برداشتن بار سنگین

چند نوع فعالیت هستند که فشار زیادی به استخوان دنبالچه وارد می‌کنند، مانند نشستن روی سطح سخت برای دراز مدت که ممکن است باعث شروع درد استخوان دنبالچه یا کوکسیدینی گردد؛ که البته درد ناشی از این علت موقتی است اما زمانی که علائم و التهاب غیر قابل کنترل باشند، ممکن است برای همیشه ادامه یابد.

عفونت یا تومور

اگر هرگونه عفونت یا تومور در ناحیه کوکسیدینی اتفاق بیفتد، پس از آن فشار زیادی روی استخوان دنبالچه ایجاد می‌شود که منجر به دردکوکسیدینی می‌گردد.

نشانه ها و علائم درد استخوان دنبالچه


علائم هشدار دهنده و درد در این ناحیه به طور معمول پس از قرار گرفتن فشار بیش از حد روی استخوان شدیدتر می‌شود. این درد با برداشته شدن فشار می‎‌تواند کاهش یابد؛ به عنوان مثال در هنگام راه رفتن یا ایستادن کمتر می‌شود.

علائم

نشانه‌های زیر ممکن است ناشی از درد استخوان دنبالچه باشند:

  • درد در استخوان دنبالچه که در صورت نشستن به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.
  • درد استخوان دنبالچه با افزایش فشار روی استخوان دنبالچه یا دست زدن به این ناحیه شدیدتر می‌شود.
  • هنگامی که فرد وضعیت خود را از حالت نشسته به حالت ایستاده تغییر می‌دهد، درد باز هم شدیدتر می‌شود.
  • درد در ناحیه استخوان دنبالچه با یبوست همراه می‌شود و بعد از تحریک روده کاهش می‌یابد.

زمان مناسب برای تماس با پزشک در صورت مواجه شدن با درد استخوان دنبالچه کی است؟

افرادی که علائم هشداردهنده و یا علائم درد استخوان دنبالچه یا درد کوکسیدینی غیرقابل تحمل در این ناحیه را دارند، باید بلافاصله با یک متخصص بهداشت تماس بگیرند. پزشک ممکن است برای تعیین دلایل درد استخوان دنبالچه و وضعیت‌هایی که به باعث درد شده‌اند، نیاز به انجام معاینه و آزمایش فردی داشته باشد. بعلاوه اگر فرد دچار آسیب خطرناک استخوان دنبالچه شده باشد، ممکن است به آزمایشات عکسبرداری نیز نیاز باشد.

تشخیص درد استخوان دنبالچه

علت درد استخوان دنبالچه عمدتاً بر اساس سوابق پزشکی کامل بیمار و معاینه فیزیکی توسط متخصص مراقبت‌های بهداشتی تعیین می‌شود. متخصص درباره جراحات اخیر وارده به این ناحیه و همچنین هر عامل دیگری که باعث شدت درد شود، سوال خواهد کرد. گاهی اوقات عکسبرداری با اشعه ایکس و سایر معاینات تصویربرداری نیز انجام می‌گردد. ستون فقرات برای یافتن نواحی دچار نرمی، قرمزی، تورم یا کبودی مورد بررسی قرار می‌گیرد. معاینه‌ی نورولوژیکی نیز ممکن است انجام گیرد. ممکن است معاینه رکتوم نیز مورد نیاز باشد. برای انجام این آزمایش پزشک یک انگشت را مستقیماً درون مقعد فرو می‌کند تا اگر جابجایی یا شکستگی در این ناحیه وجود داشته باشد که قابل احساس باشد، از طریق فشار مستقیم به استخوان دنبالچه بازتولید گردد و درد از این طریق تشخیص داده شود.

  • آزمایش اشعه ایکس معمولاً در صورت وجود سابقه آسیب یا ضربه به  استخوان دنبالچه برای بررسی احتمال وجود شکاف یا جابه‌جایی در این ناحیه انجام می‌گیرد.
  • با این‌حال اشعه ایکس همیشه این آسیب‌ها را نشان نمی‌دهد. برخی پزشکان توصیه می‌کنند برای تشخیص بهتر شکستگی و تعیین موقعیت آن عکسبرداری با اشعه ایکس در هر دو موقعیت ایستاده و نشسته صورت گیرد.
  • به ندرت پیش می‌آید که بعد از انجام آزمایش سی تی اسکن، MRI یا اسکن استخوان نیز در نظر گرفته شود. در صورتی که اشعه ایکس علت درد دائمی کوکسیدینی یا وجود تومور و عفونت به عنوان علت درد را آشکار نکند آزمایش MRI تجویز می‌گردد.

علائم خطرناک درد استخوان دنبالچه

در این‌جا علائم خطرناکی که ممکن است نشان‌دهنده احتمال وجود کوکسیدینی یا درد استخوان دنبالچه باشند ذکر شده‌اند:

  • داشتن استخوان‌های ضعیف که در اثر پوکی استخوان به وجود می‌آیند و منجر به درد استخوان دنبالچه می‌شوند.
  • التهاب در مفصل یا تغییر ساختار استخوانی که می‌تواند نتیجه آرتروز  باشد که موجب درد استخوان دنبالچه شده است.
  • فعالیت‌های خاص نظیر اسب سواری یا مشارکت در ورزش که ممکن است به کوکسیدینی یا درد استخوان دنبالچه بیانجامد.
  • تغییر یا جابه جایی استخوان که ممکن است به دلیل چاقی یا جابه‌جایی ناشی از آسیب رخ دهد.
  • نشستن به طور مداوم و برای مدت طولانی روی سطح سخت که می‌تواند باعث ایجاد درد استخوان دنبالچه باشد.
  • درد در ناحیه کمر
  • استئومیلیت یا هر نوع عفونت دیگر

درمان درد استخوان دنبالچه


اگر مدت طولانی است که دچار این درد شده‌اید، باید در پی درمان باشید. درمان‌هایی که باعث کاهش درد استخوان دنبالچه می‌شوند عبارتند از:

داروها

داروها

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDها) . NSAIDهای رایج مانند ایبوبروفن (Advil) یا پیشگیری کننده های COX_2 (Celebrex ) که باعث کمک به کاهش التهاب فضای اطراف استخوان دنبالچه می‌شوند؛ و معمولاً باعث کاهش درد می‌گردند.

درمان با یخ و سرما

درمان با یخ و سرمادرمان به وسیلۀ یخ یا آب داغ یک راه فوق‌العاده برای اطمینان از بهبود سریع‌تر است. به طور کلی استفاده از گرما درمانی برای عضلات و درد مزمن بسیار مفید است؛ درحالیکه یخ درمانی به بهبود بافت آسیب‌دیده کمک می‌کند پزشکان توصیه می‌کنند در صورت نیاز به یخ درمانی به سادگی روی یک بسته یخ بنشینید.

صندلی کار دارای بالشت عقب

  صندلی کار دارای بالشت عقب

این بالش عقبی صندلی، به راحتی به هر صندلی وصل می‌شود. این بالش برای حمایت از استخوان دنبالچه در هنگام رانندگی طولانی، نشستن طولانی مدت در دفتر کار و موارد دیگر بسیار عالی است. استفاده از این نوع بالش صندلی در هنگام کار طولانی مدت به طور موثری موقعیت ارگونومی جسم را بهبود بخشیده و درد کمر و استخوان دنبالچه را کاهش می‌دهد.

تزریق به استخوان دنبالچه

تزریق به استخوان دنبالچه

سه شکل از رایج‌ترین راه‌های تزریق استخوان دنبالچه به شرح زیر است:

  • تزریق استروئید: استروئید یک داروی ضد التهاب است که می‌تواند با تزریق در محل التهاب، التهاب و درد در آن ناحیه را کاهش دهد.
  • بلوک عصبی سمپاتیک: گاهی اوقات مشکل علاوه بر درد و التهاب اسکلتی-عضلانی، ناشی از جزء خاصی از عصب است. بستن عصب سمپاتیک زمانی صورت می‌گیرد که پزشک با نوعی بیهوشی موضعی (مانند لیدوکائین) بخش خاصی از اعصاب را به طور موقت غیرفعال می‌کند. بعد از چند ساعت زمانی که اصطلاحاً اعصاب «از خواب بیدار شدند» دیگر به اندازه قبل حساس و تحریک‎پذیر نیستند. بنابراین درد به طور چشمگیری کاهش می‌یابد و یا کاملاً از بین می‌رود.
  • عصب‎کشی (تخریب): اگر هیچ یک از تزریق‌های دیگر کمک نکرد، گزینه دیگر این است که اعصاب انتقال دهنده درد در یک ناحیه را به طور کلی از بین ببرند (بکشند/ نابود کنند). اگر اعصاب نتوانند درد را از طریق خود منتقل کنند، سیگنال درد هرگز به مغز شما نخواهد رسید و کیفیت زندگی شما به طور چشمگیری بهبود خواهد یافت.

تکنیک منوال تراپی یا درمان دستی

تکنیک منوال تراپی یا درمان دستی

هدف از منوال‌تراپی باید کاهش حساسیت / درد بافت نرم و بهبود حرکات استخوان دنبالچه، مفصل ساکروایلیاک یا خاجی تهیگاهی و قسمت پایین ستون فقرات باشد.

درمان بافت نرم یکی از اهداف منوال‎تراپی است. منوال‌تراپی تجربه دردناکی نیست. متخصصان ماهر می‌توانند به بهبود حساسیت و قسمت‌های حساس ناحیه سرینی، لگن و پشت کمر و عضلات کف لگن کمک کنند. برای عضلات کف لگن این نوع درمان را می‎توان به صورت خارجی، واژینال (در زنان) یا رکتوم انجام داد. به طور خاص عضلات سدادی درونی، دنباله ای، بالابرنده مقعد و کف لگن باید بررسی و مورد درمان قرار گیرند. گاهی اوقات طب سوزنی نیز می‌تواند در کاهش حساسیت بافت نرم موثر باشد.

آماده سازی استخوان دنبالچه

آماده سازی استخوان دنبالچه

با نشستن فرد استخوان دنبالچه می‌تواند آماده‌سازی شود. البته بهترین روش برای آماده‌سازی استخوان دنبالچه با درمان رکتوم داخلی است. آماده سازی رکتوم داخلی یا آماده‌سازی می‌تواند شامل آماده سازی مستقیم از طریق انعطاف یا توسعه و ایجاد حواسپرتی در استخوان دنبالچه باشد. پزشک ممکن است از سایر روش‌ها مانند التراسوند در درمان فیزیوتراپی نیز برای کاهش درد استفاده کند.

تمرین برای درد استخوان دنبالچه


برای شروع، این ۵ حرکت یوگا برای از بین بردن درد استخوان دنبالچه را امتحان کنید:

حرکت گربه-گاو

حرکت گربه-گاو

حرکت گربه گاو یا چاکراواکاسانا، تناوب میان دو حرکت مختلف است. این حرکت کمر و شکم شما را قوی‌تر می‌کند و به شما کمک می‎کند ستون فقرات خود را در یک وضعیت عالی نگه دارید و یکی از بهترین تمرینات یوگا برای استخوان دنبالچه است.

  • دست‌ها و زانوها را روی زمین قرار دهید.
  • دست‌هایتان باید از هم جدا باشند و زانوهایتان را نیز با فاصله از هم قرار دهید.
  • کمر خود را در حالت عادی و راست نگه دارید.
  • نفس خود را خارج کنید و حرکت گربه یا مارجارسانا را انجام دهید.
  • ستون فقرات خود را بچرخانید و و استخوان دنبالچه خود را به سمت داخل فشار دهید.
  • سر خود را آزاد کرده و چانه را به سمت داخل بکشید بالای پای شما باید کف زمین را لمس کند.
  • دم بعدی برای انجام حرکت گاو باشد. این حرکت باید از استخوان دنبالچه شما شروع شود و تا گردن شما ادامه یابد.
  • استخوان دنبالچه خود را به سمت بالا بکشید؛ ستون فقرات خود را قوس بدهید؛ سپس به سقف نگاه کنید.
  • انگشتان خود را به نحوی حلقه کنید که بتوانند کف زمین را لمس کنند.
  • این چرخه را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید

حرکت مار کبرا

 حرکت مار کبرا

برای کشش بیشتر کمر، حرکت مار کبرا را انجام دهید. این حرکت کشش کمر، ستون فقرات و ماهیچه‎های اطراف آن را تقویت می‌کند. حتی به شانه‎های شما احساس خوبی می‌بخشد. حرکت مار کبرا مزایای بسیاری برای درد کمر، از جمله درد کوکسیدینی دارد.

  • به شکم دراز بکشید. دست‌ها را روی کف زمین قرار دهید، درست موازی شانه‌هایتان. آرنج‌های خود را بالا بیاورید.
  • هنگام دم، سینه خود را بالا ببرید. دنده‌های پایینی و استخوان لگن شما باید روی زمین باشند. با درگیر کردن عضلات شکم حرکت خود را قوی‌تر کنید.
  • شانه‎های خود را به عقب بکشید تا عضلات سینه را گسترده‌تر کنید. چشمان خود را مستقیماً به سمت جلو نگه دارید و گردن را به سمت بالا فشار ندهید.
  • برای ۵ بار تنفس در این حرکت باقی بمانید. بازدم کنید دوباره به زمین دراز بکشید و یا به وضعیت سگ مانند برگردید.

خم شدن به حالت ایستاده

در نگاه اول به نظر می‌رسد این حرکت بسیار ساده باشد؛ با این حال این حرکت یوگا برای درمان درد استخوان دنبالچه بسیار مناسب است. وزن خودِ بدن شما باعث می‌شود ستون فقراتتان گسترش یافته و فشار از روی استخوان دنبالچه برداشته شود. همچنین عضلات همسترینگ شما را گسترش می‌دهد.

  • در حین بازدم دست‌های خود را به دو طرف بکشید.
  • در عین حال تنۀ خود را به جلو بکشید تا قفسه سینه شما به ران‌ها برسد.
  • دستان خود را روی کف زمین یا مچ پاها قرار دهید.
  • ۱۰ تا ۱۵ ثانیه نگه دارید. دم و بازدم را فراموش نکنید.

چرخش کششی

چرخش کششی

اصلی‌ترین هدف یوگا آزاد کردن تنش‌های کمر است که شما می‌توانید با این حرکت، این کار را انجام دهید. در این حرکت برای حمایت از کمر شما از کف زمین استفاده می‌شود و باعث تقویت و کشش ستون فقرات، قفسه سینه و تن می‌شود.

  • به پشت دراز بکشید پاهای خود را روی کف زمین قرار دهید به نحوی که زانوهای شما خم شده باشند.
  • دستهای خود را به هر دو طرف دراز کنید.
  • هر دو زانوی خود را به سمت قفسه سینه حرکت دهید، سپس آنها را سمت راست خود به زمین بچسبانید.
  • تمام مدت آنها را کنار هم نگه دارید، در اینجا شما به خوبی کشش ستون فقرات خود را احساس خواهید کرد.
  • پس از ۱۵ تا ۳۰ ثانیه زانوها را به مرکز بازگردانید و حرکت را در سمت چپ بدن خود تکرار کنید.

حرکت سگ در وضعیت سر به پایین

 حرکت سگ در وضعیت سر به پایین

این حرکت یکی از محبوب‌ترین حرکت‌های یوگا است. این حرکت برای استخوان دنبالچه عالی است اما شانه‌ها بازوها و پاها را هم درگیر می‌کند. در واقع تمام بدن شما را قوی‌تر خواهد کرد و پشتیبانی مورد نیاز را برای کمر شما فراهم خواهد نمود.

  • با هر چهار دست و پای خود شروع کنید. لگن خود را بالا و به سمت سقف نگه دارید.
  • پاشنه پاهای شما باید تا آنجا که ممکن است به سطح زمین نزدیک باشد.
  • سر و گردن خود را به سمت زمین بکشید.
  • کمر خود را صاف نگه دارید تا بدن شما به شکل V وارونه به نظر برسد.
  • به مدت ۵ بار تنفس در این وضعیت باقی بمانید.

جراحی کوکسیدینی یا استخوان دنبالچه (برداشتن استخوان دنبالچه)


در بیشتر موارد با دریافت دارو و تغییر فعالیت‌ها در طول زمان، جراحت استخوان دنبالچه بهبود یافته و درد تسکین خواهد یافت. با این حال موارد شدیدتری نیز وجود دارد که درد همچنان ادامه دارد و تنها گزینه باقی مانده جراحی است. این عمل جراحی بسیار نادر است؛ چرا که شامل حذف جزء یا تمام استخوان دنبالچه می‌شود. برخی از پزشکان این عمل جراحی را توصیه نمی‌کنند در حالی که عده‌ای دیگر آن را به دفعات انجام داده‌اند. این روش جراحی تقریبا یک ساعت به طول می‌انجامد و با بیهوشی کامل صورت می‌گیرد. اینکه بخشی از استخوان دنبالچه یا تمام آن برداشته شود، بستگی به رویکرد جراح دارد. به طور کلی عمل جراحی شامل یک برش ۲ اینچی بر روی محل استخوان دنبالچه است و میزان موفقیت آن تقریباً ۵۰ تا ۹۰ درصد است. با این حال این میزان موفقیت تا حد زیادی به انتخاب بیمار بستگی دارد. اگر بیمار انتخاب کند که «بیمار خوبی» باشد؛ میزان موفقیت در عمل جراحی افزایش می‌یابد. در شرایط پس از عمل، روند بهبودی معمولاً حدود یک ماه طول می‌کشد و می‌تواند بسیار دردناک باشد. همچنین گذران دوران نقاهت پس از جراحی نیز بسیار دشوار است.

کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست