پیچ خوردگی مچ پا همراه با درد، سوزش رباط و کاهش توانایی مفصل مچ پا

پیچ خوردگی زیاد مچ پا عارضه‌ای است که در آن صدمه با آسیب به رباط‌های سندسموز وجود دارد که مچ پا، درشت نی، و استخوان نازک نی را با همدیگر در بر دارد. هنگامی که آسیب در بالای قسمت مچ پا رخ می‌دهد، این عارضه پیچ خوردگی مچ پا نامیده می‌شود. در این عارضه رباط تیبیوفیبولار قدامی معمولا آسیب دیده است. پیچ خوردگی مچ پا همچنین می‌تواند با شکستگی مچ پا در درشت نی و استخوان نازک نی رخ دهد. پیچ خوردگی مچ پا یا پیچ خوردگی سندسموز، آسیبی جدی‌تر نسبت به پیچ خوردگی عرضی مچ پا است و درمان آن می‌تواند دشوار باشد. علل رایج پیچ خوردگی مچ پا و یا پیچ خوردگی سندسموز مچ پا حرکات پیچشی و انحرافی هستند. افرادی که در ورزش فعال هستند، بیشتر مستعد ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا و یا پیچ خوردگی سندسموز مچ پا هستند.

درجه پیچ خوردگی مچ پا

شدت پیچ خوردگی براساس اینکه چقدر بد رباط آسیب دیده است و اینکه آیا مفصل مچ پا ناپایدار شده است یا نه، درجه‌بندی می‌شود. مفصل می‌تواند زمانی که رباط آسیب دیده دیگر قادر به حمایت طبیعی از آن نیست ناپایدار شود:

• درجه 1- کشش خفیف رباط بدون بی‌ثباتی مفصل.
• درجه2- پارگی جزئی (پارگی) رباط، اما بدون بی‌ثباتی مفصل (یا با بی‌ثباتی خفیف).
• درجه3- پیچ خوردگی شدید: پارگی کامل رباط با بی‌ثباتی مفصل.

دلایل پیچ خوردگی مچ پا

آسیب‌های جدی‌تر مچ پا اغلب زمانی رخ می‌دهند که ورزشکار زمانی که هنگام پریدن روی زمین باز گردد روی پای ورزشکار دیگر فرود آید. وزن ورزشکار به همراه نیروی جاذبه ترکیب می‌شود تا نیرویی بالاتر از استحکام کششی رباط‌های مچ پا، استخوان‌های مچ پا و غشاء میان استخوانی می‌تواند را بتواند تاب آورد.

رباط‌های قدامی دیستال و خلفی تیبیوفیبولار با چرخش خارجی مفرط با دورسی فلکشن تحت فشار (انگشتان در قسمت پایین قدامی پا) در ترکیب با پیچیدگی‌های شدید مچ پا پاره هستند.

علائم پیچ خوردگی مچ پا

در اغلب موارد، آنها بدون درمان پزشکی بهبود می‌یابند، اما مهم است بدانیم علائم پیچ خوردگی مچ پا آنها را از سایر آسیب‌های مچ پا متفاوت می‌کند.

درد مچ پا

پیچ خوردگی‌های مچ پا معمولا خیلی ناگهانی هستند، و شما احتمالا بلافاصله متوجه آنها می‌شوید. اولین علامت معمولا حس پارگی است و با درد (درد مچ پا) همراه است. بسته به شدت پیچ خوردگی، شما ممکن است قادر به قرار دادن هیچگونه وزن روی مچ پا بدون درد شدید نباشید. اگر این پیچ خوردگی خفیفی است، همیشه نسبت به لمس حساس و دردناک است.

ورم

پس از رخ دادن پیچ خوردگی مچ پا، تورم ممکن است یکی از علائم قابل توجه اولیه این عارضه باشد. رباط‌های مچ پای شما در حین پیچ خوردگی پاره می‌شوند، که این امر می‌تواند منجر به التهاب شود. این تورم معمولا دردناک است و ممکن است تا چند روز پس از آسیب دیدگی ادامه یابد.

کبودی

یکی دیگر از علائم رایج پیچ خوردگی قوزک پا، کبودی است. کبودی با بیشتر آسیب‌های بافتی رخ می‌دهد و معمولا 24 تا 48 ساعت پس از آسیب دیدگی قابل توجه است. کبودی اغلب ارغوانی یا آبی می‌باشد، اما ممکن است با تمام پیچ خوردگی‌های مچ پا رخ ندهد. کبود شدن ناشی از رگ‌های خونی پاره شده است که وقتی رباط در مچ پا پاره می‌شود رخ می‌دهد. این اغلب به لمس حساس است، اما جدی‌تر از آنچه هست به نظر می‌رسد.

ناتوانی در تحمل وزن

یکی از نشانه‌های کمتر رایج در پیچ خوردگی مچ پا، عدم توانایی تحمل وزن است. پس از پیچ خوردگی مچ پا، ممکن است ایستادن یا راه رفتن دشوار شود. در صورتی که این مورد باشد، مهم است که با وجود درد خودتان را مجبور به راه رفتن نکنید.

ضعف

حتی بعد از اینکه مچ پا شروع به بهبودی می‌کند، ممکن است متوجه شوید که ضعیف‌تر است. مفصل ممکن است دوباره پیچیده شود یا ممکن است هنگام قرار گرفتن فشار روی آن احساس درد شدید و ناگهانی داشته باشد. پارگی رباط باعث کاهش توانایی مچ پا برای تحمل وزن می‌شود، و حتی اگر شما بتوانید بدون درد ماندگار و شدید روی آن راه بروید، ممکن است همان حمایت را تا زمانی که مچ پا کاملا بهبود نیافته است دریافت نکنید. از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند یا صندل‌هایی که از مچ پا پشتیبانی نمی‌کنند اجتناب کنید، و از بریس‌ مچ پا یا پیچیدن نوار استفاده کنید تا زمانی که مچ پای شما قوی‌تر شود.

آسیب دائمی

کسانی که از پیچ خوردگی مچ پا رنج می‌برند بیشتر احتمال دارد که در آینده پیچ خوردگی دیگری را نیز تجربه کنند. این به این علت است که اکثر مردم به مچ پای خود اجازه نمی‌دهند که به درستی درمان شود و رباط به سلامت سابق خود بازنمی‌گردد. در این بیماران، اینکه بدون رخ دادن حادثه‌ی ضربه‌ای مچ پایشان پیچ بخورد امری طبیعی است. این می‌تواند زمانی رخ دهد که فرد در حال پایین آمدن از پله‌ها است، یا کفشی با پشتیبانی نامناسب پوشیده است، یا حتی زمانی که فقط روی یک پیاده روی صاف راه می‌رود. اطمینان حاصل کنید که به پیچ خوردگی خود زمان دهید تا به درستی بهبود یابد، بنابراین خطر کمتری برای این نوع آسیب بلند مدت دارید.

تشخیص پیچ خوردگی مچ

از آنجایی که پیچ خوردگی‌های سندسموز می‌توانند با آسیب‌های رباط جانبی، آسیب‌های رباط میانی و شکستگی‌های استخوان نازک نی همراه باشند، اشعه ایکس قسمت پایینی پا و مچ پا ضروری است. در صورتی که ورزشکار یک پارگی کامل سندسموز داشته باشد، جدایی در اشعه ایکس میان درست نی و استخوان نازک نی و استخوان قاپ آشکار خواهد شد.

علاوه بر اشعه ایکس، پزشک طب ورزشی نیز ممکن است اشعه‌های X یا یک تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را تجویز کند. ام آر آی یک ابزار تشخیصی بهتر برای نگاه کردن به آسیب‌های نرم است که شامل رباط و پارگی‌های غشاء میان استخوانی می‌باشند.

درمان‌های پیچ خوردگی مچ پا چه هستند؟

اگر چه درمان برای پیچ خوردگی بالای مچ پا همان اصولی را دنبال می‌کند که به عنوان درمان پیچ خوردگی مچ پا به طور منظم استفاده می‌شود، مدت زمان ممکن است کمی بیشتر باشد. پارگی‌های سندسموز جزئی با عدم تحرک در گچ پا یا پوتین در صورت لزوم بسته به شدت آسیب، به مدت حداقل 2 هفته و بیشتر درمان می‌شوند.

استراحت

یکی از بهترین چیزهایی که می‌توانید برای درمان پیچ خوردگی مچ پا انجام دهید استراحت کردن است. با استفاده از یک پتو یا پشتی پای خود را بالا بگیرید، و راه نروید و روی مفصل فشاری وارد نکنید مگر اینکه مجبور باشید. شما همچنین باید از عصا، چوب زیر بغل، یا دیگر دستگاه‌های کمک کننده برای کمک به کاهش میزان فشاری که روی مچ پایتان قرار می‌دهید استفاده کنید. سعی کنید ورزش نکنید و یا چیز سنگین بلند نکنید، چرا که بار اضافی روی مفصل ضعیف شما وارد می‌کند. از آنجایی که درمان نشدن صحیح مچ پا می‌تواند منجر به عواقب مادام العمر شود، مهم است که احتیاط کرده و از تمام فعالیت‌ها اجتناب کنید.

ضد التهاب

التهاب علت اصلی درد در پیچ خوردگی مچ پا است، بنابراین درمان تورم می‌تواند به کاهش حساسیت کمک کند. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن و ناپروکسن را می‌توان در داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های مواد غذایی خریداری کرد و راهی ارزان برای درد خفیف و کاهش التهاب می‌باشد.

یکی دیگر از راه حل‌های ضد التهابی یخ است که می‌تواند به کاهش تورم کمک کند، بخصوص بلافاصله بعد از آسیب. مراقب باشید که کمپرس سرد را ابتدا درون پارچه یا حوله بپیچید، تا از حساسیت پوست یا یخ زدگی اجتناب شود. در صورتی که این راه حل‌های خفیف‌تر کمک نکنند، ممکن است پزشک داروی قوی‌تر برای درد و تورم تجویز کند.

کفش

انتخاب کفش مناسب برای کسانی که به دنبال اجتناب از پیچیدگی مچ پا هستند، چه در خانه، در زمین ورزشی و یا در محل کار، فوق العاده مهم است. کفش به طور طبیعی بسته به نوع فعالیت متفاوت است، اما همیشه باید پشتیبانی و حفاظت خوبی از پا و مچ پا را ارائه دهد. از آنجایی که هر چه بیشتر کفش فرسوده شود خطر آسیب ممکن است افزایش یابد، نگاهی به وضعیت کفش بی‌اندازید. در صورتی که پاشنه پا فرسوده شد، هر چه زودتر آن را عوض کنید. کفش‌هایی که به طور یکنواحت فرسوده و ساییده می‌شوند می‌توانند نشانه‌ای از کف پاهای صاف یا ‘over pronation باشند. بنابراین، ایده خوبی است که برخی از کفی‌ها را برای اطمینان از اینکه پا در موقعیت صحیح داخل کفش است، خریداری کنید.

کسانی که کفش پاشنه بلند می‌پوشند، در مقایسه با کسانی که کفش‌های تخت می‌پوشند، خطر ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا را افزایش می‌دهند.

پشتیبانی

بهترین راه برای جلوگیری از پیچ خوردگی‌های مچ پا همچنین یکی از بهترین درمانها برای بهبود آنها است. مهم است به یاد داشته باشیم که مچ پا یک مفصل شکننده است، حتی اگر ارتجاعی به نظر برسد. همیشه باید کفش‌هایی بپوشید که برای مچ پا پشتیبانی ارائه می‌دهند، اما این به ویژه برای پیچ خوردگی مچ پا صدق می‌کند. به محض این که تورم کاهش پیدا کند، پوتین‌های ساختاری یا کفش‌های ساق بلند را بپوشید که می‌توانند به صورت محکم با بند بسته شوند تا پشتیبانی اضافی برای مفصل ارائه دهند. اکثر فروشگاه‌های دارو و فروشگاه‌های عرضه پزشکی دارای چکمه‌های مچ پا هستند که به طور خاص برای پیچیدگی طراحی شده‌اند که ممکن است بهترین اقدام برای آسیب شدید باشند.

فیزیوتراپی پیچ خوردگی مچ پا

همانطور که باید استراحت کنید، فیزیوتراپی تاثير قابل توجهی در بهبود پیچ خوردگی مچ پا دارد. این برای بهبود زودرس از پیچ خوردگی مچ پا ضروری است.

در فیزیوتراپی پزشک ممکن است نکات و درمان‌های زیر را به شما توصیه کند:

• ماساژ ورزشی می‌تواند پس از 72 ساعت بعد از آسیب انجام شود. این باید توسط یک حرفه‌ای انجام شود. ماساژ ورزشی به کاهش تورم کمک می‌کند، عضلات را آرام می‌کند، و از رشد بافت زخم جلوگیری می‌کند.
• درمان اولتراسوند به بهبود رباط‌ها کمک می‌کند.
• تمرینات کششی می‌توانند پس از کاهش درد به منظور افزایش تحرک مچ پا آغاز شوند.
• پس از اینکه درد به طور کامل فروکش کرد، بیمار باید تمرینات تقویتی را برای سریع کردن دوره‌ی بهبودی از پیچ خوردگی مچ پا آغاز کند.
• تمرینات Wobble board به جلوگیری از عود آسیب کمک می‌کنند.

جراحی

اگرچه بیشتر پیچ خوردگی‌های مچ پا به طور معمول با استراحت و زمان درمان می‌شوند، ممکن است برخی از بیماران برای درمان مشکلات خود نیاز به جراحی داشته باشند. زمانی که درمان عادی نتواند عارضه را بهبود ببخشد، جراحی برای ترمیم رباط‌های پاره شده به طور معمول تنها در موارد شدید انجام می‌شود. اگر مچ پای شما بهبود یابد جراحی نیز ممکن است یک جایگزین باشد، اما عود مشکلات را با ضعف و کشیدگی مکرر عضله به همراه دارد. در این موارد، جراح می‌تواند رباط‌ها را ترمیم کرده و به آسان کردن تسکین مناسب کمک کند. پزشک شما می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا این نوع درمان برای آسیب شما ضروری است یا خیر، کمک کند.

تمرینات برای پیچ خوردگی مچ پا

در زیر برخی از تمرینات کششی که برای بیماران مبتلا به پیچ خوردگی مچ پا مفید است، ذکر شده‌اند. این تمرین‌ها باید پس از مرحله اولیه آسیب و درد و زمانی که تورم ناشی از پیچ حوردگی مچ پا آرام شده است آغاز شوند. این معمولا حدود یک هفته طول می‌کشد. اولین هدف درمان این است که محدوده حرکتی مچ پا را وقتی که می‌تواند وزن را تحمل کند بازگرداند. هنگامی که محدوده طبیعی حرکتی به دست می‌آید، سپس تقویت مچ پا آغاز می‌شود. تمرینات برای بهبود دامنه حرکات پس از پیچ خوردگی مچ پا باید حداقل دو بار در روز انجام شوند.

تمرین 1

صاف بنشینید و سعی کنید مچ پا و کف پایتان را تا آنجا که ممکن است بالا بیاورید، به طوری که کشش در ماهیچه ساق پا احساس شود. این موقعیت را برای حدود 10 ثانیه نگه دارید و این حرکت را حدود 10 بار تکرار کنید.

تمرین 2

در این تمرین برای پیچ خوردگی مچ پا یا پیچ خوردگی سندسموز، از یک موقعیت نشسته، مچ پا را در یک موقعیت بیرونی قرار دهید و این حال را برای حدود 10 ثانیه نگه دارید. این تمرین را 10 مرتبه دوباره تکرار کنید.

تمرین 3

در حدود 10 اینچ از دیوار ایستاده و انگشتان دست خود را به طرف دیوار بکشید. اکنون به سمت پایین اسکوات بزنید و در حدود 10 ثانیه این حالت را حفظ کرده و حدود 10 بار این تمرین را تکرار کنید.